مراسمه اختتامیه دورمین جشنواره موسیقی زنده یاد ایرج بسطامی عصر روز گذشته با حضور علی مرادخانی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پیروز ارجمند مدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و هنرمندانی چون شهرام ناظری، مجید درخشانی، صدیق تعریف و... در تالار وحدت برگزار شد.
سخنران اول این مراسم فاطمه بسطامی مدیرعامل بنیاد ایرج بسطامی بود که ضمن تشکر از حضور همه حاضران به خصوص هنرمندان سرشناس از این افراد و مردم خواست که همیشه در کنارش باشند تا بتواند بنیاد بسطامی را به خوبی اداره کند.
بسطامی با مرگش هنر خود را زنده کرد
قرائت بیاینه هیات داوران بخش آلبوم بخش بعدی این مراسم بود که این بیانه توسط فریدون شهبازیان خوانده شد: "زنده‌یاد ایرج بسطامی که نام او زینت بخش این جشنواره است و شما در مراسم پایانی آن حضور دارید هنرمندی بود که غریب زندگی کرد و غریبانه راهی سفر ابدی شد که این اتفاق ناگوار در زلزله زندگی سوز و خانمان برانداز بم افتاد. او در زمان حیاتش از سوی جامعه موسیقی، سازمان‌های مربوطه و حتی هنرمندانی که سال‌ها با او کار کردند به گفته خودشان مورد توجه جدی قرار نگرفت و این بسیار تاسف برانگیز بود. که توجه رسانه‌ها به نکته‌ای جلب شد که هنرمندی در گستره آواز ایران وجود داشته که مورد بی‌مهری و غفلت قرار گرفته و اکنون در میان ما نیست. به گفته محمدرضا درویشی؛ موسیقی دان بزرگ کشورمان، ایرج با مرگ به هنرش زندگی بخشید و در این سفر بهشتی خود را به اثبات رساند. حال دست کم جامعه موسیقی، مسولین فرهنگی و مدیران کشور هم به یاد داشته باشند که با بقیه موسیقیدانان با مهربانی و تامل بیشتری رفتار کنند. صدای زنده یاد ایرج بسطامی در مقایسه با خوانندگان هم دوره‌اش و حتی خوانندگان نسل‌های قبل از خودش از ویژگی‌های فوق العاده‌ای برخوردار بود؛ گستردگی قابل قبول صدا در فواصل بم و اوج، جنس صدا که به گفته زنده‌یاد پرویز مشکاتیان راز ماندگاری ایرج صدای او بود که جز خودش به کسی شبیه نبود، قدرت تحریر که بی‌تردید زیبا و روان و سرشار از ادوات آوازی بود، درک صحیح از محتوای موسیقی دستگاهی ایران و سازگاری با آثاری که برای اجرا به او پیشنهاد می‌شد که به دلیل هوش سرشاری که داشت با آثار ارکسترال و موسیقی سنتی سریعا هماهنگ می‌شد. نقطه عطف زندگی هنری او دو دلیل بارز داشت. ابتدا باید اشاره کنم که او شاگرد محمدرضا شجریان بود که ریزه کاری‌ها و ظرایف آواز را به خوبی نزد ایشان آموخته بود و بعد تمرین مداوم و ممارست با زنده‌یاد پرویز مشکانیان. اما بدون ذوق و قریحه‌ی سرشار که در وجود، اندیشه و صدای خود داشت نمی‌توانست به این موفقیت دست یابد. در این سال‌ها موسیقی سرزمین ما حال و روز خوشی ندارد، چرا که هر گروه از جامعه با نوعی از موسیقی مانند موسیقی سنتی، موسیقی کلاسیک و موسیقی پاپ خودشان را سرگرم می‌کنند و حتی کسانی که از موسیقی همچنان پرهیز دارند ناخودآگاه نیاز خود را با آواهای تعزیه، نوحه‌خوانی و آوازهای مذهبی برآورده می‌سازند و در عین حال گروهی از مردم با موسیقی بی‌هویت بازاری؛ که این خود نشان دهنده نیاز روحی انسان به موسیقی است. به همین دلیل و با توجه به نیاز فطری انسان به موسیقی ، نقش چینین جشنواره‌های اهمیت و ارزش بالایی پیدا می کند. وظیفه هنرمندان بویژه موسیقیدانان در تولید موسیقی و در این ارتباط وجدان بیدار و مسولیتی سنگین را رقم می زند.
امسال در دومین جشنواره زنده‌یاد ایرج بسطامی 36 آلبوم به دبیرخانه جشنواره ارائه شد که در میان آنها آثار موسیقیدانان جوان چشمگیرتر بود که داوران در دو مرحله مقدماتی و نهایی به بررسی آثار پرداختند. در بعضی از آثار به دلیل نزدیکی کیفیت اجرایی آن مانند خوانندگی، آهنگسازی، گروه‌نوازی و ساز و آواز شنیدن چندین باره‌ی کارها لازم می‌آمد ولی در چندین اثر نیز متاسفانه بی قتی و سهل‌انگاری به چشم می‌خورد. نهایتا هیات داوران پس از بررسی آثار شش آلبوم را به عنوان نامزد اصلی در دومین جشنواره ایرج بسطامی انتخاب کردند. امیدوارم با یاری جامعه موسیقی، مدیران فرهنگی و نهادهای زیربط بویژه مدیران موسیقی برگزاری این جشنواره در سال‌های پیش رو تداوم داشته باشد. چرا که دو دوره از جشنواره زنده‌یاد ایرج بسطامی با همت و اراده خانوداه محترم بسطامی و با تحمل سختی‌ها و اشکالات بسیار به سامان رسید. امیدوارم هر برگی که از درخت به اراده خداوند می‌افتد آمینی باشد برای آرزوهای قشنگ موسیقیدانان این مرز و بوم و شما مردم خوب و صبور. با بال شکسته پرکشیدن هنر است"
ارسال توسط: علی سلیمانی
ارسال دیدگاه (0)